سرفه سگ دانی یا کنل کاف یک بیماری تنفسی بسیار مسری در سگ‌ها است که اغلب به دلیل التهاب نای و لوله‌های تنفسی کوچک‌تر ایجاد می‌شود. این بیماری به طور معمول با سرفه‌های خشک و هک هک مانند، شبیه به زمانی که چیزی در گلوی سگ گیر کرده باشد، مشخص می‌شود. درک علل این بیماری برای پیشگیری و درمان موثر آن ضروری است.

در اینجا 14 نکته در مورد علل احتمالی سرفه سگ دانی آورده شده است:

• 💥بوردتلا برونشی‌سپتیکا (Bordetella bronchiseptica): رایج‌ترین عامل باکتریایی سرفه سگ دانی است. این باکتری به سلول‌های دستگاه تنفسی متصل شده و باعث التهاب می‌شود.
• 💥ویروس پاراآنفلوآنزای سگ (Canine parainfluenza virus): یک ویروس تنفسی بسیار مسری که می‌تواند به تنهایی یا همراه با باکتری‌ها باعث سرفه سگ دانی شود.
• 💥آدنوویروس سگ نوع 2 (Canine adenovirus type 2): این ویروس می‌تواند باعث بیماری‌های تنفسی از جمله سرفه سگ دانی شود.
• 💥ویروس آنفلوآنزای سگ (Canine influenza virus): ویروس آنفلوآنزا نیز می‌تواند یکی از عوامل ایجاد کننده کنل کاف باشد.
• 💥هرپس ویروس سگ (Canine herpesvirus): اگرچه بیشتر در توله‌سگ‌ها دیده می‌شود، اما هرپس ویروس نیز می‌تواند به بیماری‌های تنفسی در سگ‌های بالغ کمک کند.
• 💥مایکوپلاسما (Mycoplasma): این باکتری بدون دیواره سلولی می‌تواند به دستگاه تنفسی حمله کرده و علائم سرفه سگ دانی را ایجاد کند.
• 💥ضعف سیستم ایمنی: سگ‌هایی با سیستم ایمنی ضعیف، مانند توله‌سگ‌ها، سگ‌های مسن و سگ‌های بیمار، بیشتر در معرض ابتلا به سرفه سگ دانی هستند.
• 💥استرس: استرس می‌تواند سیستم ایمنی سگ را تضعیف کرده و آنها را مستعد ابتلا به عفونت‌های تنفسی کند.
• 💥تهویه نامناسب: تهویه ضعیف در محیط‌هایی مانند پانسیون‌ها و پناهگاه‌ها می‌تواند به گسترش سریع‌تر عوامل بیماری‌زا کمک کند.
• 💥تراکم بالا: نگهداری تعداد زیادی سگ در یک فضای محدود، خطر انتشار بیماری‌های تنفسی را افزایش می‌دهد.
• 💥تماس با سگ‌های آلوده: سرفه سگ دانی بسیار مسری است و از طریق تماس مستقیم با سگ‌های آلوده، تنفس ذرات آلوده در هوا یا تماس با سطوح آلوده منتقل می‌شود.
• 💥گرد و غبار و آلاینده‌ها: قرار گرفتن در معرض گرد و غبار، دود سیگار و سایر آلاینده‌های موجود در هوا می‌تواند دستگاه تنفسی را تحریک کرده و سگ را مستعد ابتلا به سرفه سگ دانی کند.
• 💥تغییرات ناگهانی دما: تغییرات شدید دما می‌تواند سیستم ایمنی سگ را تضعیف کرده و آنها را در برابر عفونت‌ها آسیب‌پذیرتر کند.
• 💥انگل‌های ریوی: در موارد نادر، انگل‌های ریوی می‌توانند باعث تحریک دستگاه تنفسی و ایجاد علائمی شبیه به سرفه سگ دانی شوند.

تشخیص دقیق علت سرفه سگ دانی معمولاً توسط دامپزشک انجام می‌شود و ممکن است شامل معاینه فیزیکی، اشعه ایکس از قفسه سینه و آزمایش‌های آزمایشگاهی باشد. درمان سرفه سگ دانی بستگی به شدت علائم و علت زمینه‌ای آن دارد. ممکن است شامل استراحت، داروهای ضد سرفه، آنتی‌بیوتیک‌ها (در صورت عفونت باکتریایی) و داروهای ضد التهابی باشد. پیشگیری از سرفه سگ دانی شامل واکسیناسیون، بهداشت مناسب، اجتناب از تماس با سگ‌های آلوده و مدیریت استرس در سگ است.

۱۴ نکته در مورد علت سرفه سگ دانی (کنل کاف)

سرفه سگ دانی (کنل کاف) چیست؟

سرفه سگ دانی یا کنل کاف (Kennel Cough) در واقع یک اصطلاح کلی برای توصیف یک عفونت تنفسی در سگ‌ها است. این بیماری به شدت مسری بوده و می‌تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود. این بیماری اغلب در محیط‌هایی که سگ‌ها در نزدیکی یکدیگر نگهداری می‌شوند (مانند پانسیون‌ها، پناهگاه‌ها و کلاس‌های آموزشی) شایع است، به همین دلیل به آن “سرفه سگ دانی” می‌گویند. علائم اصلی کنل کاف شامل سرفه خشک و شدید، عطسه، آبریزش بینی و چشم است. در موارد خفیف، سگ ممکن است فقط سرفه داشته باشد، اما در موارد شدیدتر، بیماری می‌تواند منجر به ذات‌الریه شود. بسیاری از عوامل می‌توانند باعث کنل کاف شوند، و این بیماری معمولاً ناشی از ترکیبی از ویروس‌ها و باکتری‌ها است. در این پست به ۱۴ نکته مهم در مورد علت کنل کاف می‌پردازیم:

۱. ویروس پاراآنفلوآنزای سگی (Canine Parainfluenza Virus)

ویروس پاراآنفلوآنزای سگی یکی از شایع‌ترین عوامل ویروسی است که باعث کنل کاف می‌شود. این ویروس بسیار مسری است و از طریق ذرات معلق در هوا یا تماس مستقیم با سگ آلوده منتقل می‌شود. این ویروس به دستگاه تنفسی سگ حمله می‌کند و باعث التهاب و تحریک مجاری تنفسی می‌شود، که منجر به سرفه می‌شود.

۲. آدنوویروس سگی نوع ۲ (Canine Adenovirus Type 2)

آدنوویروس سگی نوع ۲ نیز یک عامل ویروسی مهم در ایجاد کنل کاف است. این ویروس می‌تواند باعث التهاب حنجره، نای و برونش‌ها شود. آدنوویروس سگی نوع ۲ همچنین می‌تواند به عنوان یک عامل زمینه‌ساز برای عفونت‌های باکتریایی ثانویه عمل کند.

۳. ویروس آنفلوآنزای سگی (Canine Influenza Virus)

ویروس آنفلوآنزای سگی نوع دیگری از ویروس است که می‌تواند باعث کنل کاف شود. این ویروس در سال‌های اخیر اهمیت بیشتری پیدا کرده است. علائم ناشی از ویروس آنفلوآنزای سگی می‌تواند شدیدتر از سایر عوامل کنل کاف باشد و شامل تب، بی‌حالی و سرفه شدید است.

۴. باکتری بوردتلا برونشی‌سپتیکا (Bordetella Bronchiseptica)

بوردتلا برونشی‌سپتیکا یک باکتری است که اغلب به عنوان عامل اصلی کنل کاف شناخته می‌شود. این باکتری به سلول‌های پوششی دستگاه تنفسی متصل می‌شود و باعث آسیب و التهاب می‌شود. بوردتلا برونشی‌سپتیکا بسیار مسری است و می‌تواند به راحتی از طریق تماس مستقیم یا ذرات معلق در هوا منتقل شود.

۵. مایکوپلاسما (Mycoplasma)

مایکوپلاسما یک نوع باکتری بدون دیواره سلولی است که می‌تواند باعث عفونت‌های تنفسی در سگ‌ها شود. این باکتری می‌تواند به تنهایی یا همراه با سایر عوامل باعث کنل کاف شود. مایکوپلاسما معمولاً علائمی مشابه با سایر عوامل کنل کاف ایجاد می‌کند.

۶. هرپس ویروس سگی (Canine Herpesvirus)

هرپس ویروس سگی معمولاً در توله سگ‌ها باعث بیماری می‌شود، اما می‌تواند در سگ‌های بالغ نیز باعث عفونت تنفسی شود. این ویروس می‌تواند علائم کنل کاف را تشدید کند. هرپس ویروس سگی بیشتر از طریق تماس مستقیم منتقل می‌شود.

۷. شرایط محیطی

شرایط محیطی نامناسب می‌تواند سگ‌ها را مستعد ابتلا به کنل کاف کند. تهویه نامناسب، رطوبت بالا و دمای نامناسب می‌تواند سیستم ایمنی سگ‌ها را ضعیف کند. استرس ناشی از شلوغی و حضور در محیط‌های پرازدحام نیز می‌تواند خطر ابتلا به کنل کاف را افزایش دهد.

۸. ضعف سیستم ایمنی

سگ‌هایی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به کنل کاف هستند. این شامل توله سگ‌ها، سگ‌های مسن و سگ‌هایی که به بیماری‌های دیگری مبتلا هستند می‌شود. تغذیه نامناسب و کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی نیز می‌تواند سیستم ایمنی سگ‌ها را ضعیف کند.

۹. استرس

استرس می‌تواند سیستم ایمنی سگ‌ها را تضعیف کند و آنها را مستعد ابتلا به عفونت‌های تنفسی کند. استرس می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند تغییر محیط، سفر، یا جدایی از صاحب باشد. کاهش استرس در سگ‌ها می‌تواند به پیشگیری از کنل کاف کمک کند.

۱۰. واکسیناسیون ناقص

واکسیناسیون می‌تواند از سگ‌ها در برابر بسیاری از عوامل کنل کاف محافظت کند. سگ‌هایی که واکسیناسیون کامل ندارند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. واکسن‌های کنل کاف معمولاً شامل واکسن‌های بوردتلا، پاراآنفلوآنزا و آدنوویروس هستند.

۱۱. حضور در محیط‌های آلوده

حضور در محیط‌هایی که سگ‌های آلوده در آنجا حضور دارند، خطر ابتلا به کنل کاف را افزایش می‌دهد. این شامل پانسیون‌ها، پناهگاه‌ها، پارک‌های سگ و کلاس‌های آموزشی می‌شود. اجتناب از حضور در این محیط‌ها می‌تواند به پیشگیری از کنل کاف کمک کند.

۱۲. بیماری‌های زمینه‌ای

سگ‌هایی که به بیماری‌های زمینه‌ای مانند بیماری‌های قلبی یا تنفسی مبتلا هستند، بیشتر در معرض ابتلا به کنل کاف هستند. این بیماری‌ها می‌توانند سیستم ایمنی سگ‌ها را تضعیف کنند و آنها را آسیب‌پذیرتر کنند. مدیریت و درمان بیماری‌های زمینه‌ای می‌تواند به پیشگیری از کنل کاف کمک کند.

۱۳. انتقال از طریق اشیاء آلوده

ویروس‌ها و باکتری‌های عامل کنل کاف می‌توانند بر روی اشیاء مختلف مانند اسباب‌بازی‌ها، کاسه‌های آب و غذا و حتی لباس‌ها زنده بمانند. سگ‌ها می‌توانند از طریق تماس با این اشیاء آلوده، به کنل کاف مبتلا شوند. ضدعفونی کردن منظم اشیاء و وسایل سگ‌ها می‌تواند به پیشگیری از انتقال کنل کاف کمک کند.

۱۴. سن سگ

توله سگ‌ها و سگ‌های مسن به دلیل سیستم ایمنی ضعیف‌تر، بیشتر در معرض ابتلا به کنل کاف هستند. توله سگ‌ها هنوز سیستم ایمنی کاملی ندارند و سگ‌های مسن نیز به دلیل پیری، سیستم ایمنی آنها ضعیف شده است.